Tot net voor Thanksgiving drijven de verse cranberries die komende donderdag op de tafels zullen worden gezet nog op het op hun teeltvijvers in staten als Wisconsin en Massachusetts.
De cranberries hebben de vijver rozerood gekleurd. Tot aan hun middel in het water, verzamelen de telers de bessen naar een pomp die ze opzuigt in een wachtende vrachtwagen. Daar worden de bessen een eerste keer gescheiden van bladeren en twijgjes en vervoerd naar de dichtstbijzijnde verwerkingsfabriek.
Als ze niet tot saus worden bereid of vers verpakt, worden ze geperst tot sap of geïnfuseerd met rietsuiker en ingedroogd tot zoete en gedroogde bessen.
De inheemse moerasplanten die cranberries produceren, beginnen in mei uit te schieten.
Pas in het najaar wanneer ze klaar zijn voor de oogst, zetten de boeren hun moerassen onder water en gebruiken ze een kloppende plukmachine om de bessen van de ranken te schudden. Het water in de vijver of ‘bog’ doet de holle cranberries naar de oppervlakte drijven.
2024 is uiteindelijk een behoorlijk goed geweest en dus een behoorlijke oogst
De oogst loopt van mid september tot begin november .
Ook van onafhankelijke telers gaat een meerderheid van de bessen naar Ocean Spray, de belangrijkste coöperatieve producent met ruim 800 generatielange cranberrytelende families in de noordelijke staten van de VS van Washington State tot Maine en Quebec in Canada.
Het veranderend klimaat maakt dat de opbrengst last heeft van het warme weer, en van een van de langste droge periodes, met meer dagen van boven de 32°C. De gemiddelde temperaturen bleven vooral ’s nachts hoger, net wanneer cranberries koelere temperaturen nodig hebben.
Alleen al in Massachusetts zijn er zo’n 300 bogs, die samen ruimgeteld 60 km² beslaan en dit jaar ca. 100.000 ton cranberries zullen produceren, een stijging van 12% ten opzichte van het vorig jaar. Massachusetts heeft na Wisconsin grootste cranberryproductie en een rijke industriële geschiedenis die teruggaat tot de jaren 1800.
